گفتم خدایا از همه دلگیرم.

گفت:حتی من؟!

گفتم خدایا چقدر دوری؟!

گفت:تو یا من؟

گفتم خدایا تنهاترینم!

گفت:پس من؟!

گفتم خدایا کمک خواستم!

گفت:از غیر من؟!

گفتم خدایا دوستت دارم!

گفت:بیش از من؟!

می سپارمت به خدا،خدایی که هیچ وقت نخواست تو را به من بسـپارد

دلت که گرفت دیگر منت زمین را نکش

راه آسمان باز است پر بکش

او همیشه آغوشش باز است

نگفته تو را می خواند

اگر هیچکس نیست خدا که هست

دیروز پشت خاکریز بودیم و امروز در پناه میز!

دیروز دنبال گمنامی بودیم و امروز مواظبیم ناممان گم نشود.

جبهه بوی ایمان می داد و اینجا ایمانمان بو می دهد

آنگاه که غرور کسی را له می کنی، آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران

 می کنی، آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی، آنگاه که بنده

 ای را نادیده می انگاری ، آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد

 شدن غرورش را نشنوی، آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می

 گیری ، می خواهم بدانم،دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می کنی تا

 برای خوشبختی خودت دعا کنی؟

بسوی کدام قبله نماز می گزاری که دیگران نگزارده اند؟

               طریقت بجز خدمت خلق نیست                به تسبیح و سجاده و دلق نیست

آدم ها برای هم سنگ تمام می گذارند.

 اما نه وقتی که در میانشان هستی، نه...

 آن جا که در میان خاک خوابیدی؛ 

 «سنگ تمام» را می گذارند و می روند ...!

مکه برای شما، فکه برای من!

بالی نمی خواهم،

 این پوتین های کهنه هم می توانند مرا به آسمان ببرند….

خدای من راه من بی تو

به بی راهه می کشد مرا دریاب

در قلبم دردی است به ژرفای ابدیت که درمانش تنها تویی

از همه روگردان شده ام

و چه خوش لحظه ایست که همه هستند

و هیچکس کس نیست

و تنها کس تویی

شیرین ترین رویا...

اینو نگاه کنید من که خیلی خوشم اومد!